اميدواري را که سازه اي بسيار نزديک به خوش بيني است، اشنايدر و لوپز (2002) به دو مؤلفه مفهوم سازي کرده اند: توانايي طراحي گذرگاه هايي به سوي هدف هاي مطلوب به رغم موانع موجود، و عامل انگيزش براي استفاده از اين گذرگاه ها. اميدواري مجموع اين دو مؤلفه است. طبق اين مفهوم سازي، اميدواري هنگامي نيرومند است که هدف هاي ارزشمندي را دربرگيرد و با داشتن موانع چالش انگيز ولي نه برطرف نشدني، احتمال دستيابي به آنها در ميان مدت وجود داشته باشد. جايي که ما به رسيدن به هدف ها اطمينان داريم، اميدواري غير ضروري است. جايي که مطمئن هستيم به هدف نخواهيم رسيد، در اين صورت نوميد مي شويم. طبق اين مفهوم سازي، هيجان هاي مثبت و منفي محصول جنبي تفکر هدفمند اميدواري و نا اميدي هستند.

 

 

 

 

 

 

اشنايدر و لوپز (2002) مي گويند که اميد به نحو روشن در دوره نوزادي، کودکي و نوجواني رشد مي کند. در پايان نخستين سال زندگي، پايداري شيء و طرحواره هاي علّت و معلولي به نوزادان امکان مي دهد که در مورد گذرگاه هاي معطوف به هدف تفکرات پيش بينانه داشته باشند. مهارت اشاره کردن که در پايان سال اول رشد مي کند به نوزادان امکان مي دهد که هدف هاي خود را نشان  دهند.

 

 

 


کودکان در سال دوم ياد مي گيرند که فعاليت هاي هدفمندي را براي پي گيري گذرگاه ها به سوي هدف هاي مطلوب به اجرا بگذارند. انديشه خود به عنوان يک کارگزار در اين دوره تکامل پيدا مي کند. يکي از مهمترين مهارت هاي مرتبط با اميد که در سال دوم آموخته مي شود اين انديشه است که مي توان گذرگاه هاي اطراف موانع را نيز در نظر گرفت و فعالانه آنها را دنبال کرد. اين فرايند رويارويي با موانع، در نظر گرفتن راه-هاي اطراف آنها، و سپس به اجرا گذاشتن فعالانه اين نقشه ها هسته تکوين اميد را تشکيل مي دهند. راتر (1994،به نقل از اشنایدر و لوپز،2002) در مؤسسه روانپزشکي در لندن غلبه بر چنين موانع و ناملايمات را به فرايند ايمن-سازي رواني مرتبط ساخته و بازده آن را انعطاف پذيري خوانده است. احساس ايمني کودک نسبت به دلبستگي به مراقبان خود و بافت بين فردي که در آن با ناگواري ها کنار مي آيند امري حساس و تعيين کننده است. کودکاني که با امنيت به والدين و مراقبان خود دلبستگي دارند و از حمايت اجتماعي کافي براي کنارآمدن با ناملايمات برخورداند انعطاف پذيري و اميد را پرورش مي دهند(راتر،1994 ؛به نقل از اشنایدر و لوپز،2002).

 

 

 

 

 

 

 


فهرست مطالب
1-5-3-امید    7

1-5-3-1-تعریف مفهومی امید    7

 1-5-3-2-تعریف عملیاتی امید     7

1-5-3-3- تعریف  عملیاتی مؤلفه های امید    7

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه تحقیق امیدواری

2-3- امیدواری    28
 2-3-1-رشد امیدواری    31
 2-3-2-امید درمانی     33
 2-3-3-خوش بینی    33
 2-3-4- خوش بینی سرشتی یا گرایشی     34
 2-3-5- سبک تبیینی خوش بینانه     34
 2-3-6-رشد خوش بینی     35
 2-3-7-باز آموزی اسنادی     37
 2-3-8- خطاهای ادراکی مثبت     39
2-3-9-خود فریبی    40
 2-3-10-انکار و واپس رانی     40
 2-3-11-توجه انتخابی و فراموشی مطلوب     41
 2-3-12- نادیده گرفتن ناتوانی     41
 2-3-13-خود انگاره منفی     41
 2-3-14-رشد خطاهای ادراکی مثبت     42
 2-3-15-اصلاح خطاهای ادراکی مثبت     43
 2-3-16-خوش بینی،امیدواری و سلامت روان     44
 2-3-17-پایه های عصبی زیستی خوش بینی و امیدواری     44
 2-3-18-عصب زیست شناسی بدبینی     44
2-3-19- عصب زیست شناسی رفتار هدفمند خوش بینانه    45
2-3-20- عصب زیست شناسی تعامل اجتماعی خوش بینانه    46
2-4-رابطه معنویت و امید واری     47
2-5- رابطه معنویت و سلامت روان     47
2-6-رابطه امید واری و سلامت روان     51
خلاصه    56


فهرست منابع و مأخذ
منابع فارسی     
منابع انگلیسی